تقویم های فشرده، فوتبال منفجر خواهد شد

چه کسی در کودکی آرزوی نشستن جلوی تلویزیون و تماشای بی پایان فوتبال را نداشته است؟ هر روز، 24/7، در یک حلقه بی پایان بازی کنید. اما رویای کودکی به زودی به یک کابوس دیستوپیایی تبدیل شدو خستگي ما فقط گهگاه با وقفه ملي بيدار مي شود. به عبارت دیگر: فوتبال بولیمیک شده است، هواداران آن را می دانند، اما نمی توانند مقاومت مناسبی را ارائه دهند، در حالی که صدای نارضایتی در بین حرفه ای ها روز به روز بیشتر می شود.

مائوریتزیو ساری، یکی از وفادارترین سربازان خط، تایید شده است به جمهوری چند روز پیش: «امروزه ما فقط از طریق ویدئو تمرین می کنیم. یک بازیکن فوتبال در سال چند بازی باید انجام دهد؟ حداکثر 50. من پنج سال است که در این مورد صحبت می کنم، اما همچنان متهم هستم که دنبال حقایق هستم و بس. این روزها دنیا به قول خودشان در اسپانیا به خاطر مصدومیت گاوی در حال فروپاشی است ویروس یوفا“.

ساری تناقضات سیستم فوتبال را افشا کرد. از تقویم های بسیار پر تا مسابقات غیرضروری که صرفاً علت تقویم ها هستند. ما هر کسی را در خارج از یک استادیوم اروپایی به چالش می‌کشیم که بپرسد چه کسی آخرین لیگ ملت‌ها را برده است یا – سوالی برای قلب‌های قوی – این رقابت‌ها برای خودشان توضیح داده شود. تازه‌ترین نوآوری یوفا (به همراه لیگ کنفرانس، که دو سال پیش تأسیس شد)، که بنابراین تصمیم گرفته است تا اکنون به دوشیدن یک گاو بدون شیر ادامه دهد.

حتی کسانی هستند که پیشنهاد می کنند جام جهانی (از سال 2026 با حضور 48 تیم) هر دو سال یکبار برگزار شود. بدون اینکه بفهمیم که افسون قدرت این مسابقات دقیقاً در آنهاست به صورت پراکنده.

یک بازی قتل عام که در آن فقط تماشای بین بازیکنان خسته و قهرمانان مصدوم شکست می خورد. در فوتبالی که به طور فزاینده‌ای بر اسب متمرکز است، جایی که عملکرد بدنی در اولویت است، استراحت و تمرین باید اساسی باشد. در عوض، ما خود را در اوج فصل به عنوان فوتبالیست های خسته از نظر جسمی و روانی می یابیم که از بازی های کتاب مقدس و سفرهای خارج از خانه فرسوده شده اند. آیا ممکن است تصادفی باشد که آخرین فینال لیگ قهرمانان اروپا نسبتاً کم رنگ بود؟

فوتبال با این ریتم ها چگونه پیشرفت می کند؟ چقدر می توانند نگه دارند؟ عضلات افراد بالای 30 سال آینده؟

یا به طور فزاینده ای فوتبال توربو خواهد بود؟ یک ماشین لباسشویی ابدی، با تغییر مداوم قهرمانان: یک قهرمان ظاهر می شود، او برای چند سال تحت فشار قرار می گیرد و سپس نفر بعدی حرکت می کند. بدیهی است که مسئولیت در درجه اول بر عهده یوفا و فیفا است، اما همانطور که چفرین مدتی پیش گفت:هیچ کس از هیچ چیز دست نمی کشد.» بازیکنان، مدیران و مربیان همدست هستند، که با حقوق تلویزیون ما را می خورد. ما بولیمیک های فوتبال همدستیم، ما که بعد از 73 بازی پدری را به عنوان قهرمان جشن گرفتیم بدون اینکه از روی دیگر سکه آگاه باشیم.

اما در دریای پذیرش، گروه های سرود دگراندیشی به پا می خیزند. ون دایک به کسانی که به دلیل انگیزه های پوپولیستی، بازیکنان را متهم می کنند که برای سهام خود دستمزد زیادی می گیرند، پاسخ می دهد: “حاضرم برای سلامتی ام کمتر درآمد داشته باشم“. در حالی که از نیمکت پشت سر ساری مورینیو، آنچلوتی، گواردیولا و به خصوص کلوپ، که شاید یکی از اولین کسانی بود که بیش از چهار سال پیش این موضوع را مطرح کرد، چندین بار در مورد این موضوع صحبت کرده اند: ما در شرایطی هستیم که هیچ‌کس نمی‌تواند زندگی بدون فوتبال را تصور کند، اما هرگز این اتفاق نیفتاده است. ما به طور مداوم بازی می کنیم، اما برای اطمینان از عملکرد کافی باید اجازه استراحت واقعی را بدهیم و سرعت فعلی را کاهش دهیم.”

تنیس باز الکساندر زورف قبلاً مشکلی را توضیح داده بود که در سال 2018 فقط فوتبال را تحت تأثیر قرار نمی دهد: ما یازده ماه در سال بازی می کنیم و این مضحک است.. در حالی که این موضوع در دنیای موتوراسپرت نیز بسیار جاری است، جایی که رئیس تیم ردبول کریستین هورنر است او اخیرا توضیح داد: همانطور که وجود دارد، تقویم فرمول 1 بی رحمانه و ناپایدار است“.

این مدل بدیهی است NBA با 90 بازی یا بیشتر در هر فصل، در جهان بینی که ورزش را به عنوان ماشینی در حرکت دائمی تفسیر می کند (= نمایش باید ادامه پیدا کند).

اما علاقه از بین می رود و این ورزش با خطر گرفتن جایگاهی فرعی در دریای جاذبه ها و فعالیت ها مواجه می شود. ارزش تیم ملی از بین رفته و به عنوان یک الگو عمل می کند. ابتدا آنها را بررسی کنید آبی این یک اتفاق بود، حالا خیلی اتفاق می افتد. نتیجه؟ دیگر کسی به ایتالیا، هواداران و بازیکنان اهمیت نمی دهد. و وقتی حتی روزنامه‌نگاران، متولیان فرضی ورزش و سرگرمی، روی برگردانند و هر کدام برای آسیاب خود سنگ‌ریزه می‌اندازند، این بدان معناست که مشکل ممکن است ساختاری باشد.

را نگهبان چند روز پیش او این «عصر افراط» جدید در ورزش را با تورنمنت‌های بزرگ‌تر و بازی‌های طولانی‌تر بررسی کرد. شان اینگل، ستون نویس، کارشناسان، مفسران و اقتصاددانان را با این سوال بررسی کرد:آیا بزرگ همیشه بهتر است؟“. برخی از چشم اندازهای نگران کننده ظاهر شد:

ورزش باید وجود داشته باشد غیرقابل پیش بینی بودن و خطر. اما مسابقات انتخابی اخیر EM 2024 در آلمان از این موارد کم برخوردار بود. و در حالی که جام جهانی کریکت مردان باعث ناراحتی‌های فوق‌العاده شد، مرحله گروهی طولانی‌تر ارزش چنین پیروزی‌هایی را به‌طور چشمگیری کاهش داده است.»

بیل کارشناس بازاریابی سپس بیان می کند: همه ورزش‌ها باید از اشباع بیش از حد آگاه باشند: جام رایدر، المپیک و راگبی شیرها موقعیت خود را مدیون ماهیت استثنایی این رویداد هستند که در لحظات حیاتی علاقه زیادی از طرفداران را به خود جلب می‌کند. و سپس مقاله با یک نبوی به پایان می رسد: “شما غازی را که تخم‌های طلایی می‌گذارد پرورش می‌دهید، اما خطر کشتن آن را دارید!.

در این بین به نظر می رسد که پرونده گاوی تفاوت هایی ایجاد کرده است. آنجا FIFPro، اتحادیه جهانی فوتبالیست هااو گفت: «فصل گذشته وینیسیوس نه مسابقه انجام داد و پدری، 20 ساله، بازی کرد بیش از 12000 دقیقه، 25 درصد بیشتر از ژاوی در همان سن. بازیکنان باید حداقل 28 روز استراحت خارج از فصل و 14 روز استراحت درون فصلی داشته باشند. از طرفی فوتبالیست ها باید حداقل یک روز در هفته مرخصی داشته باشند. و ثالثاً باید دستورالعمل هایی در فوتبال ارائه شود تا تعداد بازی های متوالی محدود شود.

در همین حال، یک دور دیگر جام ملت‌های اروپا در انتظار ما است، سپس تا مارس، از جمله آخر هفته‌های قبل از کریسمس و سال نو، پس از تعطیلات ملی و تا ماه مه، در نهایت بخشی در آلمان برای مسابقات قهرمانی اروپا، بخشی در ایالات متحده آمریکا برای مسابقات قهرمانی اروپا کوپا آمریکا. در این بین جام آفریقا، جام ملت های آسیا و جام های مختلف ملی و بین المللی وجود دارد. اما در پایان چه چیزی از آن باقی می ماند؟ تعداد زیادی بازی، اما چند بازی را باید به خاطر بسپارید؟ علاقه مندان قبل از ورزشکاران خسته می شوند. این در حال حاضر اتفاق می افتد.